Benjamin, zoon van geluk

Gisteren kregen we het bericht dat onze lieve Benjamin op 1^e kerstdag is overleden. Hij is 10 maanden oud geworden.
Hij was ‘zomaar’ een jongetje: het zoveelste kindje van alcohol verslaafde ouders, het zoveelste kindje met een hartprobleem, het zoveelste kindje in het kindertehuis. Maar voor mij was hij het mooiste jongetje dat ik ken, had hij de mooiste lach, de liefste huil. Hij hoorde in mijn mooiste dromen, ik had hem zo graag ooit opgehaald uit het kindertehuis. Hij was onze zoon van geluk.  Voor hem was dat geluk er niet, in eenzaamheid gestorven, zonder mensen die van hem hielden. We wisten niet dat hij ziek was. Hij was sterk toen hij het ziekenhuis verliet en we hoopten op een hartoperatie voor hem, zodat hij als gezond jongetje op kon groeien. Maar zijn thuis was blijkbaar niet hier op aarde, maar bij de Vader, waar hij pas echt Benjamin, zoon van geluk, kan zijn. Wat kijken we uit naar het moment dat we hem daar weer mogen zien en wat zullen we hem tot die tijd missen.